Psalms 69

1हे देवा, मला तार;
कारण माझ्या पाणी गळ्याशी येऊन पोहचले आहे.
2मी खोल चिखलात बुडत आहे, तेथे मला उभे राहण्यास ठिकाण नाही;
मी खोल पाण्यात आलो आहे, तेथे पुराचे पाणी माझ्यावरून वहात आहे.

3माझ्या रडण्याने मी थकलो आहे; माझा घसा कोरडा पडला आहे;

माझ्या देवाची वाट पाहता माझे डोळे शिणले आहेत.
4विनाकारण माझा द्वेष करणारे माझ्या डोक्यावरील केसांपेक्षाही अधिक आहेत;
जे अन्यायाने माझे वैरी असून मला कापून काढायला पाहतात ते बलवान आहेत;
जे मी चोरले नव्हते, ते मला परत करावे लागले.

5हे देवा, तू माझा मूर्खापणा जाणतो,

आणि माझी पापे तुझ्यापासून लपली नाहीत.
6हे प्रभू, सेनाधीश परमेश्वरा, जे तुझी प्रतिक्षा करतात, त्यांच्या फजितीला मी कारण होऊ नये.
हे इस्राएलाच्या देवा, जे तुला शोधतात त्यांच्या अप्रतिष्ठेला मी कारण होऊ नये.

7कारण तुझ्याकरता मी निंदा सहन केली आहे;

लाजेने माझे तोंड झाकले आहे.
8मी आपल्या बंधूला परका झालो आहे,
आपल्या आईच्या मुलांस विदेशी झालो आहे.
9कारण तुझ्या मंदीराविषयीच्या आवेशाने मला खाऊन टाकले आहे,
आणि तुझी निंदा करणाऱ्यांनी केलेली निंदा माझ्यावर पडल्या आहेत.

10जेव्हा मी रडलो आणि उपवास करून माझ्या जिवाला शिक्षा केली,

तेव्हा ते जसे माझ्या स्वतःची निंदा होती.
11जेव्हा मी गोणपाट आपले वस्र केले,
तेव्हा मी त्यांना उपहास असा झालो.
12जे नगराच्या वेशीत बसतात;
ते माझी निंदा करतात; मी मद्यप्यांचा गीत झालो.

13पण मी तर हे परमेश्वरा, माझी प्रार्थना तू, स्वीकारशील अशा वेळेला करतो;

हे देवा, तू आपल्या विपुल दयेस अनुसरून व आपल्या तारणाच्या सत्यास अनुसरून मला उत्तर दे.
14मला चिखलातून बाहेर काढ, आणि त्यामध्ये मला बुडू देऊ नकोस;
माझा तिरस्कार करणाऱ्यापासून मला वाचव. खोल पाण्यापासून मला काढ.
15पुराच्या पाण्याने मला पूर्ण झाकून टाकू नकोस,
खोल डोह मला न गिळो.
खाच आपले तोंड माझ्यावर बंद न करो.

16हे परमेश्वरा, मला उत्तर दे,

कारण तुझ्या कराराची विश्वासनियता उत्तम आहे.
17आपल्या सेवकापासून आपले तोंड लपवू नकोस,
कारण मी क्लेशात आहे; मला त्वरीत उत्तर दे.

18माझ्या जिवाजवळ ये आणि त्याला खंडून घे;

माझ्या शत्रूंमुळे खंडणी भरून मला सोडव.
19तुला माझी निंदा, माझी लाज आणि माझी अप्रतिष्ठा माहित आहे;
माझे विरोधक माझ्यापुढे आहेत;

20निदेने माझे हृदय तुटले आहे; मी उदासपणाने भरलो आहे;

माझी कीव करणारा कोणीतरी आहे का हे मी पाहिले, पण तेथे कोणीच नव्हता;
मी सांत्वनासाठी पाहिले, पण मला कोणी सापडला नाही.
21त्यांनी मला खाण्यासाठी विष दिले;
मला तहान लागली असता आंब दिली

22त्यांचे मेज त्यांच्यापुढे पाश होवोत;

जेव्हा ते सुरक्षित आहे असा विचार करतील, तो त्यांना सापळा होवो.
23त्यांचे डोळे आंधळे होवोत यासाठी की, त्यांना काही दिसू नये;
आणि त्यांची कंबर नेहमी थरथर कापावी असे कर.

24तू त्यांच्यावर आपला संताप ओत,

आणि तुझ्या संतापाची तीव्रता त्यांना गाठो.
25त्यांची ठिकाणे ओसाड पडो;
त्यांच्या तंबूत कोणीही न राहो.

26कारण ज्याला तू दणका दिला त्याचा ते छळ करतात;

तू ज्यांस जखमी केलेस त्यांच्या वेदनेविषयी ते दुसऱ्याला सांगतात.
27ते अन्यायानंतर अन्याय करतात त्यांना दोष लाव;
तुझ्या न्यायाच्या विजयात त्यांना येऊ देऊ नको.

28जीवनाच्या पुस्तकातून त्यांची नावे खोडली जावोत,

आणि नितिमानांबरोबर त्यांची नावे लिहिली न जावोत.
29पण मी गरीब आणि दु:खी आहे;
हे देवा, तुझे तारण मला उंचावर नेवो.

30मी देवाच्या नावाची स्तुती गाणे गाऊन करीन

आणि धन्यवाद देऊन त्याला उंचाविन.
31ते बैलापेक्षा, शिंगे असलेल्या,
किंवा दुभागलेल्या खुराच्या गोऱ्ह्यांपेक्षा परमेश्वराला आवडेल.

32लीनांनी हे पाहिले आहे आणि हर्षित झाले;

जे देवाचा शोध घेतात त्या तुमचे हृदय जीवंत होवो.
33कारण परमेश्वर गरजवंताचे ऐकतो
आणि आपल्या बंदिवानांचा तिरस्कार करत नाही.

34आकाश, पृथ्वी, समुद्र आणि त्यामध्ये संचार करणारे

प्रत्येकगोष्ट त्याची स्तुती करा.
35कारण देव सियोनेला तारील आणि यहूदाची नगरे पुन्हा बांधील;
लोक तेथे राहतील आणि ते त्यांच्या मालकीचे होईल.
त्याच्या सेवकाचे वंशजही ते वतन करून घेतील;
आणि ज्यांना त्याचे प्रिय आहे ते तेथे राहतील.
36